حافظ :

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

****

صائب تبریزی :

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را

هرآنکس چیز می بخشد، زملک خویش می بخشد

نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را

****

شهریار :

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم تمام روح و اجزا را

هرآنکس چیز می بخشد به سان مرد می بخشد

نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را

سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند

نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دل ها را

و من!

دلم خوش است به گل های باغ قالی ها ....