حافظ :
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
****
صائب تبریزی :
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را
هرآنکس چیز می بخشد، زملک خویش می بخشد
نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را
****
شهریار :
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم تمام روح و اجزا را
هرآنکس چیز می بخشد به سان مرد می بخشد
نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را
سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند
نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دل ها را
و من!
دلم خوش است به گل های باغ قالی ها ....
شمع میسوزد و پروانه به دورش همه شب
من که میسوزم و پروانه ندارم چه کنم !
چرا سهم منه از تو چشمای سردت !
سلام
جالب بود